Een landdrost, drost of drossaard was in de late middeleeuwen, vooral in noordwestelijk Duitsland maar ook in Mecklenburg, Sleeswijk-Holstein en in de Nederlanden, een functionaris die voor een bepaald gebied de landsheer vertegenwoordigde met als taken handhaving openbare orde, wetgeving, rechtspraak en verdediging van het toegewezen territorium. Wikipedia