(ηλεκτρολογία) διάταξη που αποτελείται από συρμάτινο ή λεπτό σωληνωτό ηλεκτρικό αγωγό, μονωμένο ή όχι, ο οποίος τυλίγεται σπειροειδώς σε πολλές στρώσεις ελεύθερα στον αέρα ή γύρω από κυλινδρικό στήριγμα και σχηματίζει μαγνητικό πεδίο με φορά τον άξονα της περιτυλίξεως. Χρησιμοποιείται ευρύτατα στις περισσότερες εφαρμογές του ηλεκτρομαγνητισμού, λ .χ. στη δημιουργία συνθηκών συντονισμού σε κύκλωμα, στην παραγωγή ισχυρών μαγνητικών πεδίων κ.ά. Greek Open Multilingual WordNet