Η Ένωση του Κάλμαρ είναι ένας ιστοριογραφικός όρος που αφορά μια σειρά προσωπικών ενώσεων οι οποίες ένωσαν τα τρία βασίλεια της Δανίας, της Νορβηγίας, και της Σουηδίας υπό έναν μοναδικό μονάρχη, αν και ενδιάμεσα και με πληθυσμό μικρότερο από 3 εκατομμύρια.Οι χώρες δεν είχαν παραδώσει την εθνική κυριαρχία τους ή την ανεξαρτησία τους, αλλά στην πράξη, δεν ήταν αυτόνομες, με τον κοινό μονάρχη να φέρει την κυριαρχία και, πρακτικά, να ηγείται της εξωτερικής πολιτικής· αποκλίνοντα συμφέροντα οδήγησαν σε μια σύγκρουση που θα εμπόδιζε την ένωση σε αρκετά διαστήματα από την δεκαετία του 1430 μέχρι την διάλυση της το 1523 όταν ο Γουσταύος Α' της Σουηδίας έγινε βασιλιάς της Σουηδίας. Wikipedia