Η εικοσαετής αναρχία είναι ένας ιστοριογραφικός όρος, που χρησιμοποιείται από ορισμένους σύγχρονους μελετητές για την περίοδο οξείας εσωτερικής αστάθειας στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, που χαρακτηρίστηκε από την ταχεία διαδοχή αρκετών Αυτοκρατόρων στον θρόνο μεταξύ της πρώτης βασιλείας του Ιουστινιανού Β΄ το 695 και της ανόδου του Λέοντος Γ΄ του Ισαύρου στον θρόνο το 717, σηματοδοτώντας την έναρξη της Συριακής δυναστείας. Wikipedia