De wet van Zipf is oorspronkelijk de door George Kingsley Zipf geconstateerde en naar hem genoemde wetmatigheid in de taalkunde, dat in natuurlijke taal de frequentie van voorkomen van een woord ruwweg omgekeerd evenredig is met de rang van het woord in de frequentietabel, en wel zo dat het meest frequente woord ongeveer twee keer zo vaak voorkomt als het op een na frequentste woord, drie keer zo vaak als het derde frequentste, enz. Met de Wet van Zipf worden tegenwoordig kansverdelingen aangeduid die de vorm van een machtswet hebben. Wikipedia