Διαμερισμός, διαμέριση ή διαμελισμός ενός μη κενού συνόλου Α, είναι ένα σύνολο U = { U i } {\displaystyle U=\{U_{i}\}} υποσυνόλων του Α, τα οποία είναι ανά δύο ξένα μεταξύ τους και επιπλέον έχουν ένωση το σύνολο Α: ∀ i ≠ j {\displaystyle \forall i\not =j} και ⋃ i U i = A {\displaystyle \bigcup _{i}U_{i}=A} Κάθε διαμερισμός U ενός συνόλου A ορίζει μία σχέση ισοδυναμίας ≡ U {\displaystyle \equiv _{U}} μεταξύ των στοιχείων του συνόλου, ως εξής: a ≡ U b {\displaystyle a\equiv _{U}b} αν και μόνο αν ∃ i, a, b ∈ U i {\displaystyle \exists i,\ a,b\in U_{i}} Αντίστροφα, κάθε σχέση ισοδυναμίας σε σύνολο επάγει και έναν διαμερισμό του συνόλου, που ορίζεται από τις κλάσεις ισοδυναμίας της. Wikipedia