(Παλαιά Διαθήκη) παραβολή της χριστιανικής θρησκείας που περιγράφει την παρακοή του Αδάμ και της Εύας, οι οποίοι έφαγαν τον καρπό του δέντρου της γνώσης του καλού και του κακού στον Κήπο της Εδέμ και ο Θεός τους τιμώρησε, διώχνοντάς τους από την Εδέμ και στέλνοντάς τους στον κόσμο όπου πλέον θα αντιμετώπιζαν πόνο, αρρώστιες και τελικά τον θάνατο Greek Open Multilingual WordNet